30 de setembre 2007
Helwa ya baladi (Dolça la meva terra, el meu país)
Anant d'un cantó a un altre he trobat aquest videoclip. Tots aquells que hàgiu estat a Egipte segur que us farà agafar la nyonya. Surten fins i tot les mateixes imatges que tenim a la nostra càmera de quan vam anar a La Ciutat dels Morts del Caire o a la biblioteca d'Alexandria, a part de totes les altres imatges. Aquells que no hàgiu anat a Egipte, espero que el pugueu visitar molt aviat.
No m'ho creïa quan ens ho deia el nostre profe, però és un país que es fa enyorar un cop en tornes. Ha passat més d'un any, però ara que veig aquest videoclip, sembla que hi torni a ser. La seva olor se'm filtra per dins i no puc evitar tenir un punt de tristesa i melangia.
Qüestió d'habilitat
28 de setembre 2007
* zaghareet!!!

.

.


.
A partir de ahí muchas risas, el resumen de los viajes de unas y otras, té y una shisha la mar de buena, de la que aún no conocemos el sabor... pero tuvieron el detalle de ponernos dos carbones, así que duró más de lo que esperábamos... eso sí, nos costó hacernos foto de grupo (culpa meva) y cuando las hicimos tuvieron que ser en dos partes: es lo que tiene que no te hagan las fotos!
.
Y como con la shisha no teníamos bastante, decidimos rematarlo con un helado buenísimo de vainilla con cookies (stracciatella en el caso de Amina) que estuvo a punto de costarme el buda (joio niño de los cojones)...
culos inquietos nos fuimos hasta una plazita en la que yo jugaba cuando era pequeñaja y que está al lado de la casa de Nur.. Vale, aquí no os puedo explicar lo mucho que nos llegamos a reir, porque creo que sólo nosotras podemos entender lo que nos puede hacer reir una tontería... a costa del pobre gato de Nur que rondaba la plaza, por ejemplo... pobre Pol, es que ni se atrevía a acercarse del todo a nosotras de lo escandalosas que estábamos. Pobrete...
.Si hasta ahí estábamos mal de la cabeza en ese punto creo que ya se nos fue del todo, hay que ver cómo nos liamos sólas!! No sé si en algún momento llegaremos a ser algo, pero desde luego en nuestro mundo imaginario estamos lanzadísimas!! jajaj Menos mal que nos lo tomamos todo de la manera que nos lo tomamos! Hablamos de actuaciones, de fotos, de vestuario, de nuestro nombre... y como una u otra se encarga de recordar cuando más locas estamos, tenemos de todo menos las coreografías ensayadas!! jajaj pero bueno, no hacemos nada malo, por lo menos disfrutamos hasta el último momento de todo lo que hacemos. Poco a poco ya iremos haciendo realidad todo lo planificado, estoy segurísima.
.
Y cómo acabamos la noche? No podía ser de otra manera, zaghareet!!!!!
.
.
Por si esto fuera poco, el lunes volvimos a quedar para ensayar, aprovechando el festivo de algunas... a falta de local encontramos en la playa el mejor sitio para seguir practicando, pero alguien ha dicho alguna vez lo difícil que es bailar danza oriental en la playa?? Y lo difícil que es mover bien el velo cuando el aire no para de darte y una abeja puñetera te persigue? Bueno, nosotras podemos con todo! Bastaría más...
El miércoles quedamos de nuevo (oh, milagro, milagroso) pero esta vez sólo nos presentamos Nur y yo... eso sí, tuvimos toda la playa para nosotras, porque a diferencia del lunes no había nadie.. Como solas no podíamos ensayar las coreografías (entre otras cosas porque ninguna de las coreos es nuestra y no las conocemos enteras) decidimos darle un repaso al tribal a pie de mar... qué gozada! Y qué fría estaba el agua, joer!
.
En fin, lástima que esto no se pueda repetir a menudo... dichosos horarios que nos tienen esclavizadas! Pero bueno, poco a poco...
.
Besazos zaghareets mias!!!
25 de setembre 2007
.
Sin esposas ni ataduras,
24 de setembre 2007
Mandragora Tribal Troupe
Pues sí, mira que he llegado a mirar veces en youtube para ver si Mandrágora tenía colgado algún video y nada... ha sido hoy al entrar en Tribe, cuando he visto un mensaje de Aria (una de las componentes) anunciando que ya tenían video promocional.
El video está grabado en el espectáculo en el que actuaba Sharon Kihara. Recuerdo cómo nos emocionamos al verlas comenzar y como se nos caía la baba pensando que eran las mejores y que el mérito que tiene bailar improvisando no lo sabe nadie más que el que está allá arriba, porque si coordinar una coreo es difícil, conseguir dar la sensación de grupo improvisando es más difícil aún.
Vale, reconozco que puedo llegar a ser poco objetiva cuando algo me gusta, pero creo que si veis el video, a pesar de que se ve de lejos, podréis ver lo que nosotras vemos...
Mandrágora, gracias por colgarlo!!!!!
21 de setembre 2007
Tribal y más tribal..
16 de setembre 2007
Entre vels i bastons
13 de setembre 2007
Step by step
Pero supongo que es simplemente parte de la inercia del verano... a pesar de todo y aunque no lo parezca, ya nos hemos puesto las pilas, aunque sean unas pilas poco potentes. El lunes pasado tuvimos nuestro primer ensayo oficial, que al final se quedó en un pase de coreografías e improvisaciones.
Amina tiene preparada una coreografía con velo muy alegre y que en realidad puede llegar a tener más de improvisación que de coreo. Georgina por su parte ha traído de Australia dos potentes coreos: una con bastón y otra muy muy personal que bailará ella en solitario y que realmente es una mezcla entre coreografía e improvisación.
Ahora sólo hace falta encontrar el momento de ponerlas en común y empezar a trabajarlas con fuerza, pues diciembre está a la vuelta de la esquina y si queremos que nuestro proyecto salga adelante hemos de trabajar duro y con ganas.
¿Nuestro proyecto? De momento es medio secreto, por aquello de que si no se cumple nos quedaremos con un palmo de narices. Pero la idea es disfrutar como locas, juntas!
12 de setembre 2007
Clases de danza del vientre
.
Clases de Danza del Vientre en Gavà
. .
11 de setembre 2007
03 de setembre 2007
MT en América...
Nuestra MT sigue de viaje por los Estados Unidos y a falta de crónica nos va mandando algún mail... como el último es un mail que resume de golpe todo os pego sus palabras (la foto es de la playa de Miami).
La veritat sí que m'ho estic passant molt bé, però també estic molt cansada. Aqui veus de tot, és enorme aquest pais!!! He vist desert, muntanyes, arbres gegants, avions, cotxes i mes cotxes, cartells i mes cartells, carreteres i mes carreteres i gent de tot tipus. He estat a Washington, Orlando, Miami, San Francisco!!!, Yosemite (on he vist cervols, esquirols, un zorro, pero no he vist cap ossito, quina pena), Los Angeles (on soc ara). Ja noms falta Las Vegas, El gran canyon!!! i New York.
Ya veis!! jajaja y resalta lo de San Francisco... como nos puede el tribal!!! Y que penita que no haya podido aprovechar su estancia allí para hacer alguna clase, pero todo se andará!!!