Pàgines

17 de març 2009

Porque yo lo valgo...

Es cierto que es una frase de lo más comercial, pero también es verdad que si lo convirtiéramos en una especie de mantra nos iría mejor en la vida.. Así que por qué no convertirla en el lema de la hafla de pimavera?

Cada una de las haflas que hemos hecho hasta ahora han tenido un fondo común (el hecho de reunirnos y pasárnoslo bien) y una forma ligeramente diferente. En esta quisimos conservar el espíritu de nuestra primera fiesta, por lo especial que fue, pero encargándonos de hacer el trabajo "sucio" nosotras. Han sido unas cuantas semanas de maquinaciones, preparativos, planes, mensajes arriba y abajo... creo que durante esta última semana mareé a todo el mundo preguntándoles su color favorito pero sin explicar el por qué...

Y con el viernes 13 llegó el caos! Al menos por lo que a mi respecta: confirmaciones de última hora, agotamiento de los rotuladores con los que estaba tatuando las cajas... y la compra!!! Pero nada de estress, allá que nos plantamos Tanit y yo en el Casablanca para tomar algo mientras esperábamos a Zaib... porque aunque no os lo creais, aún no habíamos decidido dónde íbamos a comprar.. y ya eran las seis de la tarde! Claro que en el Casablanca sólo dedicamos los cinco minutos finales a esa cuestión... endevé..

En el Carrefour llenamos el carro de "por si": coca-cola por si no gusta la pepsi, mirinda y limón por si no gusta la cola, olivas por si... El coche de Tanit a tope y nosotras de camino a Can Tintorer para limpiar la sala: sillas apiladas por nivel de utilidad, mesas fuera y dentro, polvo de diferentes colores (esto es difícil de explicar...)... pero a las diez y algo de la noche todo estaba reluciente dentro de nuestras posibilidades y ready para la hafla!!

Yo no sé las demás, pero yo me levanté con la comida en la cabeza y desde las 9:30 venga a cocinar, porque las dichosas samosas están muy buenas, pero dan un trabajo... logré marear a Naida y todo dios, con la hora a la que íbamos a desembarcar en Can Tintorer... Amina, Tamint y Naida fueron las primeras en llegar a la sala y en empezar a decorarla. Después llegamos las del turno de noche: compras de última hora, patatas arriba y abajo, hielo para la nevera...

Y por fin, a partir de las 14:10 empezaron a llegar las chicas (Naida, tú te llevaste la palma, lo sé, allí dando el callo) y ya fue un no parar. A las 14:35 llegaron las afombras que Nuria nos dejaba para que todas pudiéramos comer a la marroquí y sobre las 14:45 empezamos a asaltar la mesa de la comida. Personalmente creo que todo estaba buenísimo, todo vegetariano (muchísimas gracias): kuskus, mutabal, ensalada, tostaditas con aguacate y frutos secos, tortilla de patatas, samosas, humus...

Después de la comida tiempo para un cigarro o dos bajo el sol mientras Tamint y Amina preparaban el te a la menta como se hace en Marruecos. Té acompañado del impresionante brownie que prepara Mayte y del bizcocho de almendras de Tamint... por dios...

La llegada de Ghaziya marcó el final de tanto comer y el comienzo de los minitalleres... mientras ella montaba el bazar todas nos íbamos aposentando otra vez, Silvia iba vaciando sus bolsas llenas de pasamanería en la alfombra y nosotras repartíamos a las chicas el regalito que les habíamos preparado: una caja "tatuada" que llevaba el lema de la hafla y que contenía un cd con música tribal, un ovillo de lana para practicar y una chocolatina, por aquello de levantar el ánimo..

Las rastas empezaron a surgir poco a poco, unas más tiesas que otras (sin comentarios)... lo de los pompones quedó más en el aire, porque el tutorial ya estaba hecho y colgado aquí... enseñamos cinturones y sujetadores ya hechos, fotos de vestuario tribal de otras bailarinas... y como el bazar ya estaba en marcha, se abrió la veda para poder comprar todo lo necesario...

Como tres cuartos de hora más tarde de lo previsto empezamos el mini taller de ATS con los pasos básicos que muchas de las chicas no habían podido hacer hasta ahora. Por mi parte siento el caos del taller, eso de tener a mi profe por allí fue mucha presión.. pero me encantó que aceptáseis el reto de ser líderes a pesar del poco tiempo que lleváis.. poco a poco, pero es una muy buena señal chicas!!


Tras el taller las actuaciones... no pudimos disfrutar de la de Awatef y Roser porque se nos fue el tiempo, pero las chicas de La Riera nos bailaron su coreo de las velas, Nati incluida, que en pleno proceso de recuperación de la lesión ya está con ánimos para todo; Al-Ahad bailamos una impro con crótalos... aichhh, a lo loco, menos mal que en las clases estamos de lo más atentas... Ghaziya empezó liderando y luego nos tocó a nosotras; las Zaghareets bailamos una coreo, recuperando durante unos minutos a las enfermas Tamit y Amina y después Brighid, Rina y Naida se atrevieron con una impro oriental con la que reconozco que me reí bastante... no de la impro, que fue impresionante, sino de la cara de Naida... lo siento amore, pero esa cara de "pa dónde tiro ahora?" y la rendición total... La próxima vez a ver si Rina y tú nos bailáis la coreo de tribal gótico que tengáis o coñe... una impro oriental en solitario, que hacer una impro oriental en conjunto es difícil de narices!!!

Mientras unas recogían para marcharse y otras picoteaban, Núria y Zaib bailaron un par de piezas más... las alfombras empezaban ya a levantarse, el bazar se había ido, la comida sobrante se repartía y poco a poco la sala volvía a ser la de siempre... Cargábamos TODO en el supercoche de Eva y entre Naida, Tanit y yo acabamos por subir los restos a mi casa.. la tortilla casi sube sóla la pobre...

¿Sabéis? Al final no hicimos foto global de todas... ni siquiera de nosotras mismas (por una vez estábamos todas las Zaghareets en una misma sala!!) Pero da lo mismo, por mi parte me quedo con el buen sabor de boca que deja el veros a todas sonreir y pasároslo bien, que al fin y a cabo es de lo que se trataba... gracias por eso; por venir; por dejar a maridos, mujeres, hijos e hijas en casa; por las sonrisas; por compartir con nosotras toda una tarde.. esperamos veros en la siguiente!!! Porque sin vosotras no sería lo mismo!

(Podéis ver todas las fotos aquí)

16 comentaris:

Amina ha dit...

Gràcies a tu per tenir aquesta empemta i organitzar aquestes hafles tan ben fetes!!
Somriures a totes!!!

Anònim ha dit...

Hello guapa!!! realmente se noto mucho el esfuerzo de todas!!! las felicito, yo personalmente la pase genial, y me apunto a la proxima. besos enormes para todas y cada una!!!! todo salio de maravillas!!!!!

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Amina, ho hem fet entre totes! Que jo soleta no puc fer res...

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Laura!! :) en la próxima te tocará cocinarnos algo típicamente argentino, que lo sepas! jajaj

Gracias por venir! Nos vemos en un ratito!

Muaksss

Tanit ha dit...

Muerta acabé yo, pero valió la pena!!! Las sonrisas, las caras de concentración, las miradas, el ambiente en general... a pesar de que me he lesionao (y aún no sé ni como brrr) repetiría todo!! Aunque quizá debamos aprender a ser más organizaditas y repartir mejor la faena... pero bueno, no salió tan mal no??

Me quedo con el momento en que estamos casi todas tiradas por el suelo, con las alfombras llenas de chismitos de pasamanería, lana, rastas a medio hacer, monedas, botones y mil cosas mas, y parecemos mujeres de antes, hablando de cómo coser nosequé a nosecuantos, cómo me he hecho esto y cómo tú haces lo otro... me pareció un momento mágico, y conmigo me lo guardo forever!!

Eso sí, a torpes no nos gana nadie jejeje. Una vez que estamos todas las Zaghareets juntas... y a nadie se le ocurre que nos hagamos una foto del momento... así no vamos bien chicas, nononono!! Que vamos a hacer un book con dibujitos en vez de con fotos amosllá!!!

En fin, todo esto me reafirma, una vez más, en mi lema de los últimos días (y no me mireis mal que no me he volvido loca): TRIBAL ATS POWER!!!

Zaib ha dit...

Acabar muerta Tanit, creo que fue muertas y enterrás.
Y aún tube animos al día siguiente, de levantarme a las 8:30para prepararme para bajar a la playa andando, venga 10km pa las piernas.
La verdad que salió todo genial, y Sónia, no te quites mérito.
Besitos a todas por asistir.

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Zaib por dios, reconoce ahorita mismo que si te levantaste pronto al día siguiente fue por los churros!!!!!!! jjajaja

Zanit...de cada hafla aprendemos algo y yo también me quedo con el momento alfombra con la pasamanería, las lanas..


Bezitossss

TAMINT ha dit...

aunque malita( al dia siguiente me lo pasé en camita con fiebre), tambien disfruté un monton de todo; de vuestra compañia y bien acogida al grupo, del momento "comilona", del momento "abuelaaaaa!!!! con Amnina, de la compañia de todas las chicas, de todo, vaya, de todo....asi que me siento super orgullosa de todas vosotras!!!

Aso si Sonia, la proxima vez... reparte mas el trabajo que vaya curro te pegaste tu solita.....

A partir de ahora, las haflas Zaghareets van a ser dificiles de superar pero.... ese es nuestro reto!!!!!!

Tanit ha dit...

Zanit?¿?¿? Eza zoy yo???

Zaghareet Tribal Group ha dit...

Rina ha dit...

Yo tb me lo pasé genial, gracias chicas!! a ver cuando es la proxima o el proximo taller, espero que pronto, besos y lo de la impro espero mejorarla jaja besos!

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Rina, yo desde luego confieso que no lo habría hecho mejor.. cuesta mucho hacer una impro oriental entre tres!!!! La próxima vez.. a solas!!! ;)

Espero tener las siguientes fechas pronto!

Un besazo!!!

Naida ha dit...

Pos yo decir que es mi segunda Hafla (de la que quería hablar en Apsaras Troupe pero es que x Dios juro que me falta tiempo), que la primera la guardo con mucho cariño porque llegué allí sin saber lo que me encontraría y me acogistéis de una manera increíble, que esta segunda no ha sido menos y que a mí me mola esto de helpear como diría Tamint, que todo lo que haya aportado siempre será poco, que os lo habéis currado un güevo todas y que espero con ansias de esas de estar de cuclillas y morderse las uñas, la Hafla de Verano!...como os haga mi helado de aceite de oliva vais a ver...

butnottonight ha dit...

guapes! quina rabia que no vaig poder anar-hi al final...per mi va ser molt trist no compartir amb vosaltres la que anava a ser la meva primera hafla...us agraeixo moltíssim el comment al blog, moltes gràcies de veritat per enrecordar-vos de mi...un petonàs, espero poder veure-us ben aviat i fer una balladeta juntes!!

Brighid ha dit...

eso de Tribal ATS Power mola.....

Tanit ha dit...

A que si Brighid?? Jeje, ese va a ser mi lema a partir de ahora.. hasta que adopte otro ea!!

Besitos a dojo!!

TRIBAL ATS POWER!!