Pàgines

02 d’abril 2007

Salima - Taller de saggats

Saggats (crótalos, zills, finger cymbals): instrumento de percusión formado por dos pares de discos metálicos de unos 6 a 8 cm de diámetro (pueden llegar a ser mucho más grandes) que se colocan en los dedos corazón y pulgar de cada mano y que sirven como acompañamiento de la música por parte, generalmente, de la bailarina.

Una de las cosas que más claras tenemos es que necesitamos aprender a bailar bien los ritmos. En danza tribal improvisar es fácil, fluido... pero en danza oriental cuesta mucho más. Hace un año y medio más o menos Georgina, MariaTeresa y yo hicimos nuestra primera aproximación a los saggats de la mano de Lena en la academia de Munique, pero a pesar de que nos sirvió para conocer e identificar unos cuantos ritmos, no nos sirvió para coger soltura con el instrumento.

Así que como el taller de Salima tenía muy buena pinta decidimos apuntarnos. Cuatro horas. Cuatro horas sin quitarnos prácticamente los saggats de los dedos. Duele, ya os aviso desde aquí.

La base del taller eran dos horas de técnica y dos de coreografía con una hora de descanso entre medio (bendita hora de descanso, aunque nos entrara sueño) y la verdad es que cunden y que no sientes que estés perdiendo el tiempo.

Empezó enseñándonos el ritmo baladí y con su paso base comenzamos a darle vida a los saggats. Poco a poco la cosa se iba "complicando", pero tuvo el buen arte de irlo haciendo poco a poco e intercalándolo. Cuando acabamos las primeras dos horas (que pasaron rápidas) ya habíamos encadenado algunos pasos y algunos ritmos.

Después del descanso (merecidísimo de nuestros dedos) repasamos lo aprendido y empezamos a introducir los dum y tec en una coreografía que sonaba en la darbouka que tocaba Omar. Nos enseñaba cada paso nuevo, introducía los saggats y lo aplicábamos. Una vez más o menos dominado nos enseñaba el siguiente. Y así hasta el final.

Salimos del taller con la sensación de haber aprendido mucho. Es verdad que con sólo cuatro horas no te conviertes una experta, pero ganamos en seguridad. Ahora es cuestión de aplicarlo.

Por lo demás, para no variar disfrutamos como locas y nos reimos mucho!!! En el taller por un momento se nos fue la castaña a las tres: empezó Georgina porque Mª Angeles hizo algo al revés, a Mª Angeles le dio el ataque de risa y yo fui de cabeza... y en el metro aunque se nos frustó la intención de repasar la coreografía debido a que llegó mucha gente y les dió por rodearnos, nos reimos muchísimo a costa del despiste de una familia japonesa (pobre niño!!!!) y sus manías higiénicas... claro que en parte todo era ya risa nerviosa debido al cansancio!

4 comentaris:

Georgina ha dit...

Jajajja anda que no reímos, fue genial:D
A ver si paso la coreo al ordenador, antes de que se me olvide! Salima me encantó como profesora, necesitábamos a alguien paciente que nos hiciera repetir las cosas. Creo que gracias a su paciencia conseguimos darle forma a los Dums y Tecs y asimilamos una coreo en la que hay bastantes variantes que podremos utilizar a nuestro gusto.
Claro que ahora hace falta practicar!

Amina ha dit...

Doncs, ja sabeu a practicar molt que els heu d'incorporar a les coreos, guapetones!!!!

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Us adoneu que nomes parlem nosaltres tres al blog??? ajjaja publiquem i ens contestem... aich por dios!!

Petons nena!! Demà a casa meva!

Nandini & Toni ha dit...

Po zí! fué genial y como bien dices salimos con mucha seguridad y con la sensación de haber aprendido mucho. Ah! y con los dedos con forma de ocho, je,je. No me olvido que tengo que pasar las fotos, aprovecharé estos diitas de fiesta para ello.Que risas, a perte del jugo que tenía este taller, fué divertidísimo todo, el ataque de risa por la confusión en cadena, la mascarilla del papá despitaillo, luchando a lo Hulk por sujetar las puertas para que su pequeño retoño subiera al metro; jo, aún me río cada vez que lo pienso. A ver el próximo que pasa.....petonets xatinas